Σαν σήμερα....

Σαν σήμερα θα έχουν γίνει πολλά γεγονότα....το πιο γνωστό είναι η έκρηξη στο πυρηνικό εργοστάσιο στο Τσέρνομπιλ, το 1986.... όσοι είστε στην ηλικία μου και πάνω..θα το θυμάστε βέβαια....
Ωστόσο, δεν είναι αυτός ο λόγος που επέλεξα να γράψω το "σαν σήμερα"!
Ο λόγος που το επέλεξα είναι γιατί σαν σήμερα, πριν 13 χρόνια στις 3 και μισή το μεσημέρι, έγινα για πρώτη φορά μαμά και πριν 11 χρόνια, στις 11 και 15 το πρωί, για δεύτερη!
Τα κοριτσάκια μου σήμερα έχουν γεννέθλια!
Σαν καλή μαμά, σε κρίση..... φτιάξαμε και τις τούρτες μας....

αυτή είναι η τούρτα της Δήμητρας,
τα κεράκια δεν τα έχει σβήσει ακόμη...
ένα είδος κορμού κάτω, σαντιγύ, τριμμένο μπισκότο και σοκολάτα , από πάνω,
και κομμάτια μπισκότου για διακόσμηση.

αυτή είναι η τούρτα της Ελένης,
τα κεράκια τα έχουμε ήδη σβήσει από το Σάββατο που έκανε το πάρτυ της.
κλασσική τούρτα με σοκολατένιο παντεσπάνι και σοκολατένια κρέμα με επικάλυψη σοκολάτας.
βάλαμε και την πινελιά μας όμως.... προσθήκη μερέντας και στο παντεσπάνι και στην κρέμα
και πουράκια για διακόσμηση.

Σκουπίδια….

Μιας και ανέφερα το πρόβλημα με τα σκουπίδια χθες….. μερικές συμβουλές για λιγότερα σκουπίδια….
• Να έχεις πάντα μαζί σου μια πάνινη σακούλα ή δίχτυ που να μπορείς να χρησιμοποιείς ξανά και ξανά, για τα ψώνια σου. Έτσι, δεν θα χρειαστεί να μαζεύεις και να πετάς τις σακούλες από κάθε αγορά σου!
• Πριν αγοράσεις ή χρησιμοποιήσεις ένα προϊόν, να σκέφτεσαι αν υπάρχει εναλλακτική λύση που δεν θα δημιουργήσει σκουπίδια. Για παράδειγμα, μην χρησιμοποιείς σκεύη μιας χρήσης ή πάρε ένα θερμός με νερό από το σπίτι για να μην χρειαστεί να αγοράσεις, μπουκαλάκι.
• Όταν θα πρέπει να αγοράσεις κάτι, κοίτα αν είναι σε συσκευασία που ανακυκλώνεται ή που μπορείς να ξαναχρησιμοποιήσεις.
• Ποτέ μην πετάς κάτι πριν του δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία. Σχεδόν όλα μπορεί να χρησιμεύσουν για κάτι άλλο… είτε πρακτικό, είτε καλλιτεχνικό, ακόμα και σαν εργαστήρι για παιδιά….στο διαδίκτυο υπάρχουν πάρα πολλές ιδέες, όπως παλιά τζιν που τα μεταμορφώνεις σε τσάντες, κουτιά από γάλα που τα κάνεις κουμπαράδες, περιοδικά που τα κάνεις σκαμπό, μπουκάλια που τα κάνεις φωτιστικά, κουτιά από δημητριακά που τα κάνεις φακέλους γραφείου, αλλά και πιο απλές ιδέες, όπως ένα κουτί από παπούτσια ή γιαούρτι που μπορεί να χρησιμεύσει για αποθηκευτικός χώρος.
• Ότι ανακυκλώνεται, ανακύκλωσέ το!
• Κάνε κομποστοποίηση ακόμα και αν μένεις σε διαμέρισμα. Υπάρχουν διάφοροι εύκολοι τρόποι για να το κάνεις.
• Ότι είναι μαγειρεμένο, οπότε δεν μπορεί να κομποστοποιηθεί,  πριν το πετάξεις σκέψου μήπως κάνει για τα αδέσποτα! Βάλε ένα μπωλ, σε κάποιο σημείο που δεν θα ενοχλεί και πέτα εκεί τα αποφάγια. Και γλιτώνεις λίγα σκουπίδια και κάνεις το καλό ταΐζοντας τα αδέσποτα… (και αφού έκανες τον κόπο, βάλε και ένα μπωλάκι με νερό, δίπλα..)
Και κάπως έτσι… νομίζω ότι δεν μένουν και πολλά για πέταμα! Αν κάποιος  έχει κι άλλες ιδέες, παρακαλώ να τις γράψει.

Τι συμβαίνει με μας;;;

Αν οι γνώσεις μου είχαν περιοριστεί στα σχολικά βιβλία, θα έπρεπε να έχω πέσει από τα σύννεφα!! Επειδή όμως έχω διαβάσει πολύ παραπάνω, δεν έπεσα… Ωστόσο, η απορία μου παραμένει: τι συμβαίνει με μας; Εντάξει γνωρίζω ότι στην ιστορία μας δεν υπήρξαμε μόνο ήρωες, αλλά και κότες και παρτάκηδες και όπου φυσάει ο άνεμος, αλλά αυτό που συμβαίνει σήμερα καταντάει εξοργιστικό!
Είναι δυνατό να γκρινιάζουμε για όλα αλλά να μην αντιδράμε σε τίποτα; Στην πόλη μας, για παράδειγμα, τους τελευταίους μήνες ζούμε ένα δράμα με τα σκουπίδια. Έχουμε μετατραπεί σε ένα τεράστιο σκουπιδότοπο. Φυσικά, είναι το νούμερο ένα θέμα, σε όλες τις συζητήσεις: Τι θα γίνει με τα σκουπίδια, που θα πάει αυτό το κακό; Φταίει ο Δήμος, όχι φταίει η Περιφέρεια. Έρχεται καλοκαίρι και η δημόσια υγεία κινδυνεύει. Θα έπρεπε να έχει γίνει αυτό, όχι το άλλο. Κήρυξαν την πόλη και σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης ….. και άλλα τέτοια, αλλά τελικά…ΤΙΠΟΤΑ. Κανείς μας δεν κάνει τίποτα! Είναι απίστευτο… όλοι συζητάμε για αυτό, όλοι έχουμε άποψη, αλλά από πράξεις τίποτα!!!!!! Κανείς! Κάτι μεμονωμένες αντιδράσεις από λίγους που και που….και μέχρι εκεί. Ούτε καν οι αρχές….. εισαγγελείς δεν υπάρχουν;; αυτοί δεν μπορούν να δουν τι λέει τελικά ο Νόμος και ποιος πραγματικά ευθύνεται, για να του καταλογίσουν ευθύνες και να απαιτήσουν την λύση; Γιατί δεν κάνουν τίποτα;
Προφανώς, τα σκουπίδια, έχουν πολλά λεφτά…και πρέπει να μοιραστεί η πίτα, πράγμα δύσκολο…οπότε λύση θα βρεθεί, όταν θα κοπεί η πίτα….. εμείς οι υπόλοιποι που δεν θα πάρουμε από την πίτα και το μόνο που μας νοιάζει είναι να έχουμε καθαρή πόλη, θα κάνουμε τίποτα ή θα κοιτάμε; Τι μας συμβαίνει τελικά;

ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΑ

ΣΑΜΠΟΥΑΝ:
Ξύδι, βάμμα δενδρολίβανου, αφέψημα τσουκνίδας, σαπούνι
Το βάμμα γίνεται σε καθαρό αλκοόλη τσίπουρο: βάζω 100γρ. βότανο μέσα σε γυάλινο βάζο με καπάκι και το αφήνω 14 μέρες σε σκιά μέσα στο σπίτι.(μπορεί να μείνει και περισσότερο για καλύτερο αποτέλεσμα)
Αφέψημα τσουκνίδας: βάζω σε μια κατσαρόλα σε bain marie  4 χούφτες φρέσκια τσουκνίδα σε 1/2λτ. νερό να πάρει μια βράση
Ανακατεύω το αφέψημα με το βάμμα, σουρώνω
Βάζω 1λτ. Υγρό σαπούνι η 700 γρ.τριμμένο πράσινο σαπούνι, 100 γρ, βάμμα και 5κ.σ. ξύδι. Πριν την χρήση ανακατεύω

ΛΟΣΙΟΝ ΓΙΑ  ΜΑΛΛΙΑ
Σε ένα γυάλινο βάζο με καπάκι, βάζω 1/2κ.ξύδι ή λευκό κρασί. 1 φλ. τς. φρέσκα φύλλα καρυδιάς, 1 φλζ. δενδρολίβανο και 5 γαρύφαλλα. Το αφήνω 15 μέρες μέσα στο σπίτι. Χρήση: βάζω 2κ.σ σε λίγο νερό, ρίχνω στα μαλλιά, κάνω λίγο μασάζ και ξεπλένω

Για λιπαρά μαλιά:
Φύλλα καρυδιάς, γαρίφαλο, κυπαρισσόμηλο, ξύδι

ΜΑΣΚΑ ΟΜΟΡΦΙΑΣ
1κ.σ.λάδι+1κ.σ.μέλι+1/2 κ.σ.κανέλλα

ΑΠΟΣΜΗΤΙΚΟ
Αλάτι και λεμόνι με λίγο αλκοόλ και ίσως λίγες σταγόνες αιθέριο της αρεσκείας μας.

ΡΟΔΟΝΕΡΟ η ΓΙΑΣΕΜΟΝΕΡΟ η άλλο λουλούδι
Σε ένα τούλι βάζω ροδοπέταλα, ή όποιο άλλο λουλούδι θέλω, το δένω σαν μπομπονιέρα και το βάζω σε γυάλινο βάζο (περίπου του κιλού), κλείνοντας από έξω το τούλι, έτσι ώστε να μένει από κάτω κενός χώρος . Το αφήνω 3-4 μέρες στον ήλιο. Παίρνω το υγρό που βγάζει, σουρώνω και το βάζω στο ψυγείο και το χρησιμοποιώ σαν λοσιόν προσώπου (για περίπου 1 εβδομάδα)

ΟΙΚΙΑΚΑ ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΑ

Όλα αυτά τα συγκέντρωσα από διάφορες μεριές και κυρίως από μία ημερίδα που παρακολούθησα πέρυσι.

Τα βασικά υλικά που χρησιμοποιούμε είναι:
Σόδα φαγητού, λευκό ξύδι, λεμόνι, φυσικό σαπούνι.

ΥΓΡΟ ΠΙΑΤΩΝ: (κάνει για γενικό καθαρισμό αλλά και για ρούχα, ή  λεκέδες αν είναι λίγο πιο πυκνό,)
200γρ, τριμμένο σαπούνι, 1λτ. Ζεστό νερό,2κ.σ.σόδα,χυμό λεμόνι
Αν θέλω προσθέτω: λίγες σταγόνες λεβάντα ή ευκάλυπτο ή δεντρολίβανο για μυρωδιά

ΓΕΝΙΚΟΥ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ (και για άλατα, μούχλα, λίπη)
½ φλ.ξύδι, ¼ φλ.σόδα,2 λτ.ζεστό νερό,

ΓΙΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ
-4λτ.ζεστό νερό, 50 ml αμμωνία, 50mlξύδι, 115ml σόδα, λίγες σταγόνες αιθέριο
-Ρίχνω στον πάγκο της κουζίνας χυμό λεμονιού, πασπαλίζω με σόδα και τρίβω

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΕΡΟΧΥΤΗ:
βάζουμε χυμό λεμονιού στην επιφάνεια, αφήνουμε μα δράσει για 30 λεπτά, πασπαλίζουμε με σόδα και τρίβουμε απαλά. επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το σαπούνι που έχουμε κάνει υγρό.

ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ για το σφουγγάρι των πιάτων και ξύλα κοπής
στο τέλος της χρήσης ρίχνω χοντρό αλάτι, γιατί δημιουργούνται μικροοργανισμοί

ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΥΡΝΟ: 
φτιάχνουμε μια παχύρρευστη κρέμα από σόδα και νερό. αλείφουμε τον φούρνο (να είναι κρύος), το αφήνουμε για 15-20 λεπτά και σκουπίζουμε με στεγνό πανί. επαναλαμβάνουμε την διαδικασία αν χρειάζεται

ΓΙΑ ΤΑ ΤΖΑΜΙΑ
1λτ. Ζεστό νερό, 2κ.σ.ξύδι
Καθαρίζω με παλιές εφημερίδες
Το ίδιο μείγμα, χρησιμοποιώντας μια βούρτσα κάνει για τα ΧΑΛΙΑ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΡΕΠΤΕΣ: 
λευκό οινόπνευμα

ΑΛΑΤΑ ΜΠΑΝΙΟΥ (στο τηλέφωνο του ντους)
Βάζω το τηλέφωνο  του ντους  μέσα σε χυμό λεμονιού για όλο το βράδυ

ΑΠΟΛΥΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ
Βάζω σε ψεκαστήρι  ½ φλ. σόδα, ¼ φλ.ξύδι και λίγες σταγόνες αιθέριο έλαιο

ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΟ ΤΟΥΑΛΕΤΑΣ
Ρίχνω στην τουαλέτα 1 φλ.σόδα, 1φλ.ξύδι, το αφήνω 10 λεπτά και ρίχνω καυτό νερό

ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟΥ
Βάζω στην θέση του απορρυπαντικού κρυσταλλική σόδα και κάνω μια πλύση, ύστερα άλλη μια με ξύδι

ΜΑΛΑΚΤΙΚΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟΥ
Βάζω σε ένα γυάλινο βάζο με καπάκι ½ λτ.ξύδι και 6 βλαστούς λεβάντας(δηλ. φρέσκα κοτσανάκια με φύλλα πριν ανθίσουν). Αφήνω 45 μέρες και σουρώνω.
Βάζω ¼  φλ. στη θήκη του μαλακτικού.

ΠΛΥΣΙΜΟ ΡΟΥΧΩΝ
Βάζω 150γρ. τριμμένο σαπούνι, 2 ποτήρια νερό, 1π.κρασιού ξύδι σε μια κατσαρόλα μέχρι να λειώσει

ΧΑΛΙΑ :
χρησιμοποιούμε ξίδι με νερό και σαπούνι. Οι λεκέδες από κόκκινο κρασί καθαρίζονται με λευκό κρασί και ζεστό νερό με σαπούνι. Για άσχημες μυρωδιές ρίχνουμε μαγειρική σόδα και καθαρίζουμε με την ηλεκτρική σκούπα.

ΓΙΑ ΣΚΕΥΗ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ
Χυμός ντομάτας

ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΡΟΥΤΖΙΝΑ:
ντομάτα

ΓΙΑ ΤΑ ΑΣΗΜΙΚΑ:
• σόδα ή οδοντόπαστα
• αλάτι και ξύδι και μετά από λίγο γυάλισέ τα με ένα καθαρό πανί

ΞΥΛΑ :
αναμιγνύουμε κρεμοσάπουνο και 2 φακελάκια τσάι (απόσταγμα) , ξίδι και νερό. Αναζωογονεί τα χρώματα.

Λεκέδες

Λάσπη: τρίβουμε με διάλυμα 30ml  σόδας καθαρισμού και 250ml  ζεστού νερού
Φρούτα- κρασί : ρίχνουμε αμέσως πάνω στο λεκέ αλάτι ή πολύ ζεστό νερό και μετά βυθίζουμε στο γάλα
Λάδι – λίπη – γράσο : ρίχνουμε πρώτα βραστό νερό και μετά αμμωνία ή μαγειρική σόδα στο νερό
Τσίχλα : τρίβουμε με πάγο
Μελάνι : μουλιάζουμε το ρούχο σε γάλα ή καθαρίζουμε με οξυζενέ και νερό
Αίμα: μουλιάζουμε σε κρύο νερό. Όσο πιο κρύο τόσο καλύτερα
Καφές: σε χλιαρό νερό ρίχνουμε λίγο ασπράδι αυγού και τρίβουμε το λεκέ
Σκουριά : τρίβουμε με αλάτι και χυμό λεμονιού. Το αφήνουμε στον ήλιο να στεγνώσει.
Μούχλα : διαλύουμε σαπούνι και καλύπτουμε τους λεκέδες με αυτό. Μετά ρίχνουμε αλάτι και το αφήνουμε στον ήλιο. Διατηρούμε  συνεχώς τα σημεία υγρά. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία αν χρειαστεί.

Έλληνας ή Ανθέλληνας;

Μία κουβέντα που "παίζει" πολύ, σε κρίση είναι το κατά πόσο αυτά που λέει ή κάνει κάποιος, είναι υπέρ της πατρίδας ή όχι... Πολλές φορές δεν τολμάς να ξεστομίσεις κάτι άσχημο για την χώρα μας και πέφτουν όλοι να σε φάνε! Γιατί κάποιοι, θεωρούν, ότι με το να προβάλεις τα ωραία, κρύβοντας ταυτόχρονα τα άσχημα κάτω από το χαλί, είναι πιο Έλληνες από κάποιον που, επισημαίνει και τα άσχημα και θέλει να διορθωθούν;

Εγώ είμαι Ελληνίδα!! Έτσι λέω εγώ και έχω και χαρτιά που το αποδεικνύουν! Τι με έκανε Ελληνίδα;; Γεννήθηκα στα γεωγραφικά όρια της χώρας που λέγεται Ελλάδα και από γονείς που επίσης είναι Έλληνες. Ωραία! 

Κάποιος που γεννήθηκε στα γεωγραφικά όρια της Ελλάδας από γονείς από άλλη χώρα είναι Έλληνας; Και για ποια γεωγραφικά όρια μιλάμε;;; Αυτά έχουν αλλάξει, άπειρες φορές στους αιώνες...

Κάποιος που γεννήθηκε σε άλλη χώρα, αλλά οι γονείς του γεννήθηκαν στην Ελλάδα, είναι Έλληνας;

Κάποιος που γεννήθηκε πριν το 1821, στην Άρτα, (οθωμανική αυτοκρατορία τότε) ας πούμε είναι Έλληνας; Αλλάζει το πράγμα αν οι γονείς του είχαν γεννηθεί στην Τουρκία ή στην Ελλάδα με τα σημερινά γεωγραφικά όρια;

Κάποιος που γεννήθηκε τον 5ο αιώνα π.Χ. σε ελληνική αποικία στην Ιταλία ας πούμε, είναι Έλληνας;

Μπορούμε να το μπλέξουμε και παραπάνω το θέμα;; Πρέπει να είσαι και Χριστιανός Ορθόδοξος, για να είσαι Έλληνας;; Αν είσαι άθεος, ή άλλου θρησκεύματος, αυτό σε κάνει ιμιτασιόν Έλληνα; 

Ο κατάλογος με τα ερωτήματα, μπορεί να είναι πολύ μακρύς και ακόμα πιο εξειδικευμένος... 

Τελικά, τι είναι αυτό που με κάνει Έλληνα; Ποιος το αποφασίζει; Ο νόμος;; Και αν ναι, ποιος νόμος; Ο σημερινός; Άρα ο Κολοκοτρώνης, ας πούμε, δεν ήταν Έλληνας; 


Πρόσφατα μια φίλη είπε... "μην τρελαίνεστε....δεν χρειάζεται να κάνεις τρομερά πράγματα...ξεκίνα από τα απλά... όπως να μην πετάς τα σκουπίδια σου κάτω!" Έτσι αγαπάς την πατρίδα σου... όταν την σέβεσαι! Όταν σέβεσαι κάθε εκατοστό της και κάθε πλάσμα πάνω σε αυτήν. 

Όταν κλωτσάς το αδέσποτο που έτυχε να βρεθεί μπροστά σου, όταν ξεριζώνεις το δέντρο που σου κόβει τη θέα από το παράθυρό σου, όταν βρίζεις το γείτονά σου που πάρκαρε ένα εκατοστό πάνω στο δικό σου πάρκινγκ, όταν δεν θες να λερώσεις το αμάξι σου και πετάς τα σκουπίδια σου στην εθνική οδό, όταν...όταν...αλλά βγάζεις την σημαία στο μπαλκόνι σου σε κάθε Εθνική Εορτή, τότε είσαι Έλληνας ή Ανθέλληνας; 



Και εντάξει, πες ότι το λύσαμε το θέμα για το ποιος είναι Έλληνας.. Γιατί έχουμε τόση καούρα; Γιατί ντε και καλά πρέπει να ξεχωρίσουμε ποιος είναι τι;;;;

Έχει διαφορά, αν πεινάει ένα παιδί που είναι Ελληνόπουλο, από ένα παιδί από τον Νίγηρα; 
Μήπως όλα αυτά.. είναι λίγο νόμος της ζούγκλας; Η επιβίωση του ισχυρότερου;; 
Πότε τα ζώα αλλάζουν περιβάλλον;; Όταν δεν βρίσκουν τροφή και νερό... 
Κάπως έτσι δεν κάνει και το ανθρώπινο είδος, από αρχής του; Γιατί γινόντουσαν οι αποικίες στην Αρχαία Ελλάδα; Γιατί μεγάλωναν οι πόλεις-κράτη, δεν έφτανε για όλους και μετακόμιζαν... 
Το πρόβλημα στο ανθρώπινο είδος είναι ότι δεν αρκείται στο να βρει νέες πηγές τροφής και νερού, αλλά είναι και πλεονέκτης!!!. Θέλει κι άλλο!!! Περισσότερη τροφή, περισσότερη δύναμη, περισσότερο χρήμα... όσο για την δυστυχία και τα προβλήματα... μακρυά από μένα και ότι θέλει ας γίνει!!! Επίσης, πάντα φταίνε οι... άλλοι! Ποτέ εμείς!!!

Είδη Γάμου και Βάπτισης, οργάνωση εκδηλώσεων!

Αν υπάρχει μία δουλειά που μπορείς να δεις ξεκάθαρα σε πόσο ψεύτικο κόσμο ζούσαμε προ κρίσης... είναι ένα κατάστημα Γάμου και Βάπτισης! Τόση υποκρισία, τόσο δήθεν...μερικές φορές σιχαινόμουν να εξυπηρετώ κόσμο!

 

Έμπαινε η άλλη στο κατάστημα ντυμένη από πάνω έως κάτω με πανάκριβες φίρμες και το μαλλί από το κομμωτήριο, για να βρει μπομπονιέρα για το γάμο της. Έλεγες και εσύ ότι θα βγάλεις κανά φράγκο! Αυτό την πρώτη φορά...μετά έμαθα! Μόλις έβλεπα μια τέτοια έβγαζα σπυριά! Ήταν οι μόνες που ήθελαν το καλύτερο στην τιμή του Τζάμπα!!!! Έκλεινες τελικά, μετά κόπων και βασάνων την δουλειά, σου έλεγαν να πεις άλλη τιμή αν ρώταγαν οι φίλες της... (πιο ακριβή εννοείται) και έπειτα σου έβγαζαν και το λάδι για να σε πληρώσουν. Αυτές ήταν οι δήθεν ευκατάστατες της πόλης που το έπαιζαν παντού μούρη! 

Ερχόντουσαν στο κατάστημα, για να σχεδιάσουν τον γάμο τους.... και αντί να σου πουν πώς το ονειρεύονται, τι θέλουν για τις ίδιες και τους μελλοντικούς συζύγους τους, την πρώτη μέρα της κοινής τους ζωής, σου έλεγαν και τι κάνει ο κόσμος τώρα; Τι είναι της μόδας; Τι έκανε η τάδε και η δείνα; Το μόνο που τους ενδιέφερε είναι πώς θα μπουν στο μάτι των φιλενάδων τους και των καλεσμένων τους. Να μιλάει όλη η πόλη για το γάμο! Αν μπορούν να πληρώσουν για αυτό το γάμο, αν θα αρέσει στο σύζυγο, αν θα περάσουν καλά οι ίδιοι και οι καλεσμένοι τους.... δεν είχε σημασία!

Φυσικά, υπήρχαν και άλλοι άνθρωποι... κυρίως μεροκαματιάρηδες..ερχόντουσαν και σου έλεγαν, διαθέτω αυτά τα χρήματα, θέλω κάτι όμορφο που να μπορώ να πληρώσω, τίποτα φανταχτερό, προτιμώ να διαθέσω τα χρήματά μου για να ευχαριστηθούν το φαγητό οι καλεσμένοι μου και άλλα τέτοια... και τότε άνοιγε η καρδιά μου... σε αυτές τις περιπτώσεις πάντα έκανα το κάτι παραπάνω σε ότι μου ζήταγαν, χωρίς χρέωση φυσικά. Στις άλλες, τις δήθεν, ότι είχαμε συμφωνήσει και τίποτα παραπάνω, δεν θεωρώ ότι το άξιζαν!

Είχαμε καταντήσει ένα τόσο όμορφο γεγονός να χάνει την ουσία του και να γίνεται ένα πανηγύρι επίδειξης, ολόκληρη επιστήμη, που καταχρεωνόντουσαν για να πραγματοποιήσουν. Ώρες ώρες, έφτανα σε σημείο να ντρέπομαι για την δουλειά που έκανα....

Φαντάζομαι ότι ....σε κρίση... όλα αυτά κοπήκανε....για τους περισσότερους τουλάχιστον..ήρθε το μυαλό στην θέση του!

(Σύντομα, όπως έχω ήδη πει...θα ανεβάσω και φωτογραφίες από διάφορα προϊόντα που μου έχουν μείνει από το κατάστημα, σε περίπτωση που κάποιος από εσάς θέλει να αγοράσει όμορφα πράγματα σε πολύ οικονομικές τιμές.)

Πώς έκοψα το τσιγάρο....


Ένα πρωί, απλώς σταμάτησα να καπνίζω! Αυτό ήταν όλο κι όλο. Εκεί που έκανα το πρώτο τσιγάρο της ημέρας, το έσβησα και από τότε έως σήμερα δεν έχω ξανακαπνίσει. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει περάσει και πολύ καιρός από τότε... μόλις 3 μήνες, αλλά είμαι πολύ αισιόδοξη ότι δεν θα τα ξαναρχίσω. Πρώτον γιατί δεν μου λείπει και τόσο πολύ και δεύτερον γιατί μου συνέβησαν αρκετά γεγονότα τα οποία "σήκωναν" τσιγάρο και δεν το άναψα.

Φαντάζομαι ότι θεωρείτε ότι δεν ήμουν και καμιά σοβαρή καπνίστρια, ότι τέλος πάντων κάπνιζα περιστασιακά και για αυτό δεν δυσκολεύτηκα. Κάνετε λάθος! Κάπνιζα για σχεδόν 20 χρόνια τουλάχιστον δύο πακέτα την ημέρα!Ο δε εθισμός μου ήταν τέτοιος που τα πάντα στην ζωή μου τα κανόνιζε το τσιγάρο... για να βγω έξω έπρεπε να πάμε σε μέρος που επιτρέπεται το κάπνισμα. Σε διάφορες ημερίδες ή σεμινάρια που πήγαινα, υπολόγιζα τα διαλείμματα ή επιδίωκα να είμαι σε ομάδες εργασίας που δούλευαν σε ανοιχτούς χώρους, αγχωνόμουν αν τέλειωνε το πακέτο και τέλος πάντων όσοι από εσάς είστε καπνιστές, καταλαβαίνετε απόλυτα τι εννοώ.

Πριν λίγους μήνες, κατά την επίσκεψή μου στον οδοντίατρο, με μάλωσε για μία ακόμη φορά επειδή δεν κόβω το τσιγάρο. Όταν κατάφερα να μιλήσω - γιατί αυτά μου τα λέει συνήθως όταν με έχει με το στόμα ανοιχτό και δεν μπορώ να αντιδράσω - του απάντησα πώς δεν είναι εύκολο και έχω προσπαθήσει πολλές φορές, χωρίς επιτυχία. Λάθος κάνεις, μου είπε, μια απόφαση είναι, απλώς δεν το έχεις πάρει απόφαση. Φυσικά, δεν δέχτηκα αυτή την απάντηση, ναι καλά λέω, μακάρι να ήταν τόσο εύκολο!

Την πρώτη φορά που "έκοψα" το τσιγάρο, ήταν για δύο μήνες όταν ήμουν 20 χρονών περίπου...
Έπειτα για 10 μήνες όταν έμεινα έγκυος στην πρώτη μου κόρη και τέλος για 8 μήνες όταν ήμουν έγκυος στην δεύτερη κόρη.
Την πρώτη φορά το έκανα μάλλον για πλάκα και για αυτό το ξανάρχισα. Την δεύτερη φορά, όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος, αποφάσισα να το κόψω μαχαίρι γιατί ήξερα ότι δεν θα μπορούσα να συγκρατηθώ στα 2-3 που επιτρέπει ο γιατρός, αλλά στην ουσία δεν ήθελα να το κόψω. Αμέσως μετά τον τελευταίο θηλασμό, βγήκα στο μπαλκόνι και κάπνισα. Στην δε δεύτερη κόρη, την οποία δεν θήλασα, κατέβηκα στην καφετέρια του μαιευτηρίου και κάπνισα την ίδια μέρα που γέννησα!

Πολλοί καπνιστές, θέλουν να κόψουν το τσιγάρο, είτε για την υγεία τους, είτε για τα χρήματα....άλλοι, δεν θέλουν να το κόψουν, λένε, εμένα μου αρέσει και δεν το κόβω! Συνειδητοποίησα πως όλοι λέμε ψέματα! Οι πρώτοι δεν θέλουν να το κόψουν, νομίζουν ότι θέλουν και οι δεύτεροι απλώς αρνούνται την αδυναμία τους να το κόψουν, δεν είναι ότι δεν μπορώ, είναι ότι δεν θέλω. Εγώ κατά καιρούς έχω υπάρξει και στις δύο κατηγορίες. Τώρα τελευταία ειδικά, έλεγα ναι θέλω, αλλά δεν μπορώ, προσπάθησα και δεν τα κατάφερα....

Λίγο μετά τα φετινά Χριστούγεννα, αρρώστησα. Είχα ένα πάρα πολύ ενοχλητικό βήχα για μέρες... Σκέφτηκα ότι αυτός ο βήχας σε λίγες μέρες θα περάσει, ίωση είναι και θα περάσει. Σε λίγα χρόνια, όμως, πολύ πιθανό να αποκτήσω ένα τέτοιο βήχα, λόγω καπνίσματος, που δεν θα ξαναπεράσει ποτέ! Αυτή, ήταν η πρώτη σκέψη. Έπειτα, σκέφτηκα ότι τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ οικονομικά και τα 150 ευρώ περίπου το μήνα που μου κοστίζει το κάπνισμα, θα μου φανούν εξαιρετικά χρήσιμα. Αυτές οι σκέψεις γίνανε ένα απόγευμα... την άλλη μέρα το πρωί, άναψα ένα τσιγάρο με τον καφέ μου και εκείνη την ώρα αποφάσισα ότι θα το κόψω. Το έσβησα και μέχρι σήμερα δεν έχω ανάψει άλλο. 

Το είχα πάρει πραγματικά απόφαση, γιατί δεν ένοιωθα τα συμπτώματα που ένοιωθα τις άλλες φορές....αυτή την τρέλα που σε πιάνει γιατί δεν έχεις τσιγάρο να καπνίσεις... Αυτή την φορά δε, δεν έκανα κινήσεις εντυπωσιασμού, τύπου πετάω το πακέτο και τέτοια. Είχα τσιγάρα και στο γραφείο μου και στο σπίτι μου. Δεν έκοψα τίποτα από αυτά που και καλά συνδυάζονται με τσιγάρο, όπως ο καφές, γιατί σκέφτηκα πως θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο για το σώμα μου και το μυαλό μου να κόψει ταυτόχρονα, παραπάνω από μία συνήθεια. Δεν έφερα σαν δικαιολογία τα παραπάνω κιλά, γιατί πράγματι πήρα κάποια κιλά, σκέφτηκα πως αυτό θα είναι το επόμενο θέμα που θα αντιμετωπίσω, ότι δεν χρειάζεται τώρα να ασχοληθώ και με αυτό και πράγματι τώρα είμαι σε θέση να αντιμετωπίσω και το θέμα των κιλών. 

Μια απόφαση είναι! Αλήθεια! Η απόφαση αυτή δε, δεν είναι μόνο θέμα υγείας ή οικονομικών. Η απόφαση αυτή, μου έδωσε την ελευθερία μου και τον χρόνο μου πίσω. Μπορώ να κάνω ότι θέλω, χωρίς να έχω το τσιγάρο να συναποφασίζει μαζί μου και επιπλέον δεν μου τρώει και χρόνο... έχετε αναρωτηθεί πόσο χρόνο κλέβει το τσιγάρο από την καθημερινότητά σας; Μην το σκέφτεστε! Πάρτε το απόφαση!

Ένας μικρός μπαξές στο μπαλκόνι μου.

...ή αλλιώς ένα "ταλέντο" που ανακάλυψα σε κρίση!
Πάντα με γοήτευε η πιθανότητα να έχω τα δικά μου λαχανικά. Για κάποιο λόγο όμως, θεωρούσα ότι δεν μπορώ να τα έχω. Θεωρούσα ότι θέλω πολύ χώρο, ότι είναι δύσκολο, ότι δεν θα τα καταφέρω... όλα αυτά μέχρι πέρυσι...
Το πρώτο βήμα ήταν να το πάρω απόφαση!
Έπειτα, να βρω σπόρους... όχι τους τυποποιημένους, αλλά παλιούς, καλούς, παραδοσιακούς σπόρους. Η τύχη τα φερε έτσι και έγινε στην πόλη μου μια ημερίδα για καλλιέργειες την οποία πήγα να παρακολουθήσω και μαντέψτε...μοίραζαν σπόρους, παραδοσιακούς, από Πελίτι, αν έχετε ακουστά. Παραδοσιακό σπόρο μπορείς να βρεις, αν ψάξεις...τόσο στο διαδίκτυο, όσο και από φίλους, γνωστούς ή παππούδες στα χωριά.
Το πρώτο που έκανα ήταν να παραδώσω τους περισσότερους σπόρους σε κάποιον που ήξερε, για να μην τους καταστρέψω με τις δοκιμές μου όλους! Για μένα κράτησα τρεις από κάθε είδος, ίσα για να δω αν μπορώ να τα καταφέρω, με στόχο να βγάλω σπόρους για την επόμενη χρονιά και όχι την άμεση κατανάλωση.
Έπειτα βρήκα χώμα, χωρίς λιπάσματα,  και ξεκίνησα να φτιάχνω το φυτώριο μου. Δεν χρειάζεται να πάρετε ειδικά κυπελλάκια  ότι έχετε από μικρές συσκευασίες στο σπίτι, όπως γιαούρτι, κάνει μια χαρά! Κάνετε 2-3 τρυπούλες από κάτω, γεμίζετε με χώμα και βάζετε ένα σπόρο στο καθένα. Γράφεται πάνω στην συσκευασία τι είναι αυτό που φυτέψατε, για να ξέρετε τι να περιμένετε, και τα τοποθετείτε κάπου που να έχει ήλιο και απάγκιο. Ποτίζετε τόσο όσο να είναι πάντα βρεγμένο το χώμα και περιμένετε....... 
Μετά, έπρεπε να προετοιμαστώ για την μεταφύτευση... χώρο όπως σας είπα, δεν έχω..αλλά έχω μπαλκόνι....οι γλάστρες κλπ. κοστίζουν, μια λύση που σκέφτηκα χωρίς μεγάλο κόστος είναι οι τενεκέδες, από τυρί, ψάρια και τέτοια.... μπορείτε να ζητήσετε σε μπακάλικα, μάρκετ, καταστήματα τυροκομικών, να σας κρατήσουν ή μπορείτε και να τα αγοράσετε με 2-3 ευρώ, σχεδόν καθαρά και κομμένα από πάνω. Οι τενεκέδες όμως δεν δείχνουν και πολύ ωραίοι, για το λόγο αυτό, όταν τους έκανα και τις τρύπες από κάτω για να φεύγουν τα νερά όταν θα ποτίζω, τους έβαψα και τους ζωγράφισα με τα παιδιά μου, έτσι ευχαριστήθηκα και την διαδικασία και το αποτέλεσμα.
Εκεί που δεν κατάφερα να αποφύγω το κόστος, ήταν στο χώμα, αναγκαστικά το αγόρασα και κοστίζει λιγάκι!
Όταν τα φυτά μου στο φυτώριο, μεγάλωναν αρκετά τα μεταφύτευα στους τενεκέδες μου. Δυστυχώς δεν μου βγήκαν όλοι οι σπόροι, αλλά σιγά σιγά το μπαλκόνι μου και εγώ, αποκτήσαμε ντοματιές, πιπεριά, κολοκυθιά. φασολιές, μελιτζανιά, βλίτα, ήλιους, κάτι που δεν κατάλαβα ποτέ τι ήταν και κατιφέδες.
Ξανά δυστυχώς, κάποια από αυτά μου χάλασαν χωρίς να καταφέρω να βγάλω καρπούς και κατά συνέπεια σπόρους... όμως κατάφερα να βγάλω σπόρους από τις ντοματιές, τις πιπεριές, τις φασολιές και τους ήλιους και αν το έκανα σωστά και τους διατήρησα και σωστά, φέτος θα είμαι σε θέση να ξαναφτιάξω το μπαξέ μου. 
Αυτό που δεν σκέφτηκα να κάνω, είναι να τραβήξω κάποιες φωτογραφίες.... θα μπορούσα έτσι, εκτός από το να περιγράψω το κατόρθωμά μου, να το δείξω κιόλας! Θα το κάνω φέτος όμως.
Φυσικά όπως καταλαβαίνετε, εκτός από 2-3 σαλάτες και λίγες πιπεριές, δεν φάγαμε τίποτα άλλο...όμως η εμπειρία και μόνο, του να "μεγαλώνεις" φυτά είναι απερίγραπτη! Ήταν υπέροχο το συναίσθημα του να τα βλέπεις να μεγαλώνουν, ή να κόψεις τον πρώτο σου καρπό. 
Δύο πράγματα νομίζω πως δεν θα ξεχάσω ποτέ. 
Το ένα ήταν με μία φασολιά μου, αναρριχώμενη. Διάβασα κάπου ότι δεν χρειαζόταν να την δέσω, αλλά θέλει κάπου να ακουμπήσει για να αναρριχηθεί. Μεγάλωνε σιγά, σιγά και μια μέρα είδα την άκρη της που είχε τυλιχτεί λίγο στην ντοματιά που ήταν δίπλα, την έβγαλα λοιπόν από εκεί και την τύλιξα στο κάγκελο, προκειμένου να αναρριχηθεί εκεί. Την άλλη μέρα που πήγα να ποτίσω, βρήκα την φασολιά τυλιγμένη και πάλι στην ντοματιά! Αυτό γινόταν για καμιά δεκαριά μέρες. Εγώ την τύλιγα στο κάγκελο και αυτή ξαναπήγαινε στην ντοματιά! Στο τέλος, θύμωσα, φοβόμουν ότι θα χαλάσει την ντοματιά και πήγα να της αλλάξω θέση. Με σταμάτησε ο άντρας μου, λέγοντάς μου ότι μπορεί να χαλάσει αν της αλλάξω θέση και το ξανασκέφτηκα...εντάξει λέω μπορεί να είναι φίλες... και η αλήθεια είναι ότι μεγάλωσαν μαζί μια χαρά!
Το δεύτερο που με εντυπωσίασε ήταν μια κολοκυθιά. Στο σπίτι, μαζί μας ζει και ένας γατούλης, ο οποίος ενθουσιάστηκε με τον μπαξέ και μια φορά που ξέφυγε από την επίβλεψή μου...γνωρίστηκε με την κολοκυθιά! Αποτέλεσμα της γνωριμίας αυτής, ήταν η κολοκυθιά να αποκτήσει ένα σημαντικό σπάσιμο στον κυρίως κορμό της! Σκέφτηκα να την ξεριζώσω και να την πετάξω, αλλά την λυπήθηκα και την άφησα. Λίγες μέρες μετά, παρατήρησα κάτι που δεν είχα ξαναδεί και δεν το πίστευα κιόλας. Η κολοκυθιά βύθισε τον κορμό της στο σημείο που είχε σπάσει ξανά μέσα στο χώμα! Έβγαινε δηλαδή ο κορμός από το χώμα, μέχρι το σημείο που είχε σπάσει, μετά ξαναβυθιζόταν στο χώμα για λίγο και μετά ξαναέβγαινε στην επιφάνεια! Βρήκε δηλαδή τον τρόπο να σωθεί.Δεν έβγαλε ποτέ καρπό, αλλά μεγάλωσε αρκετά και έφτασε μέχρι το σημείο να βγάλει άνθη...γιατί δεν έβγαλε και κολοκύθες, δεν ξέρω.
Κάτι επίσης εύκολο που έκανα στο μπαλκόνι μου είναι το κομπόστ! Έναν από τους τενεκέδες, τον τρύπησα πολλές φορές με ένα τρυπάνι και από κάτω και γύρω γύρω για να παίρνει αέρα και έριξα λίγο χώμα ίσα να καλύπτει τον πάτο. Κάθε φορά που είχα οργανικά σκουπίδια, τα έριχνα μέσα στον τενεκέ και πασπάλιζα από πάνω με λίγο χώμα. Φέτος λοιπόν θα έχω και "λίπασμα" γιατί εννοείται πως πέρισυ δεν έριξα τίποτα στα φυτά μου. Το χώμα από τον τενεκέ, το κομπόστ δηλαδή θα το χρησιμοποιήσω φέτος, για να εμπλουτίσω το χώμα στα υπόλοιπα φυτά μου. 
Φυσικά, αν θέλει κάποιος από εσάς να κάνει το δικό του μπαξέ στο μπαλκόνι του ή στην ταράτσα του, το παραπάνω κείμενο δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια μικρή παρακίνηση και 2-3 ιδέες για την υλοποίηση. Θα χρειαστεί σίγουρα να το ψάξετε παραπάνω....

Εγώ γενικά δεν είμαι σε κρίση... 
με πιάνουν κάτι τρέλες αλλά γενικά νομίζω ότι είμαι ψύχραιμη!
Όπως και να έχει όμως ζω, όπως και εσείς, σε μια χώρα σε κρίση! 
Περιέργως αυτό, ναι μεν με θλίβει, για λόγους που ίσως κάποια στιγμή τους γράψω, αλλά ταυτόχρονα μου δημιουργεί και άλλα συναισθήματα, έως και χαράς μπορώ να πω..... 
και για να μην με παρεξηγήσετε....μερικά παραδείγματα χαράς:
προ κρίσης... κάπνιζα.... σε κρίση....δεν καπνίζω! 
προ κρίσης πάσχιζα να πείσω κάποιον ότι οι άνθρωποι είναι πιο σημαντικοί από τα λεφτά...σε κρίση...αρχίζουν πολλοί να σκέφτονται σαν και μένα!
Σκέφτηκα λοιπόν ότι θα μπορούσαμε να μιλάμε για οτιδήποτε συμβαίνει ....ΣΕ ΚΡΙΣΗ... και τα καλά (γιατί υπάρχουν) και τα κακά.... και ακόμα περισσότερο πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε.
Επιπλέον, προ κρίσης είχα ένα μαγαζί με είδη Γάμου και Βάπτισης... σε κρίση.... το έκλεισα! Έχω πάρα πολλά πράγματα που μου έχουν μείνει, οπότε κατά καιρούς θα τα μοιράζομαι μαζί σας μήπως σε κάποιον είναι χρήσιμα..... και ίσως κάποιες φορές, να μοιραστώ και διάφορες δημιουργίες μου...πώς θα γίνεται αυτό; Αποστολές, πληρωμές και τέτοια; Είναι κάτι που δεν έχω σκεφτεί...καλή διάθεση να υπάρχει και θα τα βρούμε!
Καλή αρχή, λοιπόν!